Nguyen Le Trio - 27/01/2015 - adamiakjazz.pl

Nguyen Le Trio

Nguyen Le - guitars
Chris Jennigs-bass
Jacek Kochan - drums

"O niebywałej głębi myśli, pełen tajemnic muzyk, którego gra zawsze niesie jakieś znaczenie" (Télérama) Nguyên Lê jest misrzowskim, kreatywnym artystą, o unikalnym brzmieniu instrumentalnym,  razem z Frisel’em, Johnem Scofield’em, Mikiem Stern’em oraz AllanemHoldsworth’em stoi w jednym szeregu w post-Hendrixowym świecie gitarowego jazzu
       

Bill Milkowski, Jazztimes (USA) 

Urodzony w Paryżu, w wietnamskiej rodzinie, w wieku 15 lat rozpoczął grę na perkusji, dopiero potem zaś sięgnął po gitarę oraz elektryczny bas. Ukończywszy studia w zakresie sztuk plastycznych, podjął dalszą specjalizację w dziedzinie filozofii, pisząc rozprawę o tematyce egzotyczności. Następnie poświęcił się muzyce poprzez założenie wieloetnicznego zespołu"ULTRAMARINE" (1983), którego płyta "DÉ" została uznana za „najlepszy muzyczny album świata roku1989”( Philippe Conrath,  Libération).

         Nguyên LE uchodzi za samouka o szerokim spektrum zainteresowań gatunkowych, takich jak: Rock & Funk (Jim Cuomo, Madagascar tour 84), Standardy jazz’owe oraz jazz współczesny (muzyk basowy wraz z MarckiemDucret’em,  gitarzysta z Erickiem Barret’em), muzyka imporowizowana (Yves Robert),  wokaliści (Ray Charles), muzyka współczesna (André Almuro, Tona Scherchen, Marius Constant, Mauricio Kagel), muzyka etniczna: afrykańska oraz karaibska, wliczając „ULTRAMARINE”, algieryjska (Safy Boutella & Cheb Mami), hinduska (Kakoli), turecka (Kudsi Erguner), a także wietnamska.

        We wrześniu ’87 roku, Antoine Hervé zaproponował mu występ z O. N. J. (Francuska Narodowa Orkiestra Jazz’owa). W big bandzie tym wystąpił z takimi muzykami, jak : Johnny Griffin, Louis Sclavis, Didier Lockwood, Carla Bley, Steve Swallow, Randy Brecker, Toots Thielemans, Courtney Pine, Steve Lacy, Dee Dee Bridgewater, Gil Evans, Quincy Jones. Nguyên LE"s tworzy również z wykorzystaniem syntezatorów,efektów, komputerów, nie stroniąc od orkiestrowych kompozycji, do którch można zaliczyć: "PROCESSOR" (skomponowana, zaaranżowana i nagrana na płycie CD "O.N.J. 87" oraz "LUNIK II" wspólnie zaaranżowana z  Dominique Borker i wykonana przez O.N.J. w 1989 roku.

         We wrześniu 1989 roku z ULTRAMARINE nagrywa drugi album"DÉ", zaś w maju 1990, rejestruje swój pierwszy solowy album"MIRACLES", zarejestrowany w U.S.A. wraz z Artem LANDE, MarckiemJOHNSON’EM oraz Peterem ERSKINE’M. W tym samym czasierównologle współpracuje z takimi muzykami, jak : Michel Portal,  Miroslav Vitous, Trilok Gurtu, J. F. Jenny Clarke, Aldo Romano, Daniel Humair, Dewey Redman, Andy Emler, Jon Christensen, Nana Vasconcelos, Glenn Ferris, Christof Lauer, Paolo Fresu, Kenny Wheeler, John Taylor ...

        W maju 1992 roku, po miesięcznej trasie z PaulemMcCANDLESS’em (instr. dęte drewniane) Artem Lande (fortepian), Deanem Johnson’em (bass) oraz Joëlem Allouche’m (perkusja), nagrywa swój drugi album ZANZIBAR, który otrzymuje nagrodę « ffff » odTélérama. W styczniu 1993 nagrywa "INIT", będący triem wraz z André Ceccarelli, François Moutin oraz Bobem Bergiem (gościnnie), tworząc równocześnie nowy projekt z Jimim Hendrix’em, Corinem Curschellas’em (wokal), Stevem Argüelles’em (perlusja), Richardem Bona (bass).Począwszy od stycznia 1993 roku, bywa częstym, gościnnym solistąformacji Köln"s WDR Big band, współpracując głównie z kompozytorem/dyrektorem Vincem MENDOZA. Nguyên Lê gra w trzech jego projektach : "Jazzpaña", "Sketches" w/ Dave LIEBMAN, Charlie MARIANO, Peter Erskine, oraz"Downtown",  w/ Russell Ferrante. W kwietniu 1994 jest gościnnym solistą "The  New Yorker",  suity BobaBROOKMEYER’a, wraz z Dieter Ilg (bass), Dannym Gottlieb’em (perkusja). Z tymi dwoma muzykami założył swoje pierwsze trio, nagrywając "MILLION WAVES". Co się tyczy tego albumu, Télérama pisze: "Trio to przenosi go wielu przestrzeni muzycznych, o jakich nigdy nie śnił, a które to stanowią poezję w czystej swojej postaci” ".

       W międzyczasie grywa w trio z Michelem Benita (bass) oraz Peterem Erskinem, wspólnie z RalphemTOWNER’em (gitara) udziela się na nowym albumie Michel Portal, oraz współpracuje z Ornettem COLEMAN’em nad jego projektami m.in. "Freedom Statue". W czerwcu 1995 nawiązuje współpracę z WDR BigBand przy projekcie "Azure Moon", grywa z YELLOWJACKETS & Vince Mendoza. W lipcu 1995, na festiwalu "Universe of Jimi Hendrix" w Stuttgarcie, występuje jako gościnny gitarzysta obok Triloka Gurtu, Terryego BOZZIO, Cassandry WILSON, Jacka BRUCE, Vernona REID’a, Davida TORN’a, Victora BAILEY’a, Pharoah SANDERS’a... Grywa też z Johnem McLaughlin’em, Michel Petrucianni, Markusem Stockhausen’em, Enrico Rava, Rayem Anderson’em, Kennym Wheelerem, JohnemTaylor’em, Davem Douglas’em, Wolfgangiem Pushnig’iem, Uri Caine...

        W kwietniu 1996 roku, Nguyên Lê, wraz z mieszanym zespołem jazz’owym oraz wykonawcami muzyki tradycyjnej tworzy projekt wietnamskiej muzyki "Tales from Viêt-Nam”. Wspólnie z dyrektorem scenicznym  P. J. San Bartolomé organizuje muzyczne przedsięwzięcie "Of the Moon & the Wind " – prawdziwe widowisko tradcyjnych i nowoczesnych tancerzy wietnamskich w połączeniu z orkiestrą "Tales from Viêt-Nam". Zarejestrowana z tego wydarzenia płyta spotyka się z ogromnym uznaniem miedzynarodowej krytyki : Diapason d"Or, Choc du Monde de la Musique, Choc of Year 1996 Jazzman, 2nd best CD 96 for JAZZTHING (Germany), Best CD 96 on radio TRS 2 (CH), "a minor masterpiece" JAZZTIMES (USA).

      W kwietniu ‘97 Nguyên Lê wydaje swoją piątą płytę "3 Trios", na której grają także: Marc Johnson/ Peter Erskine, Dieter Ilg/ Danny Gottlieb & Renaud Garçia Fons/ Mino Cinelu. JAZZIZ Magazine USA opiniuje ją słowami: „Czasami bywa tak, że gitara jazz’owa może pobrzmiewać monotonnie, ale nie w przypadku N. Lê. On zawsze łamie stereotypy, dając nam nie lada satysfakcję”. Nagrywa kolejno 2 płyty z kwartetem Paolo Fresu : « Angel » (luty ‘98) oraz« Metamorfosi » (kwiecień/’99). W maju 1998 roku, N. Lê nagrywa płytę : «Maghreb & Friends», stanowiącą odniesienie do północno-zachodnich, afrykańskich tradycji muzycznych oraz ścisłej współpracy z algieryjskimi muzykami. «Daleki od fałszywego świata muzyki, N. Lê z prostotą, a zarazem siłą oraz intensywnością odwołuje się uniwersalizmu» (F. Medioni). N. Lê został producentem pierwszej płyty Huong Thanh’a, « Moon & Wind », w pełni zrealizowanej w Jego domowym studio. Został również nominowany do nagrody « Victoires de la Musique 1999 » . Jego ostatnia płyta, « BAKIDA », oparta na regularnym trio z Renaud Garçia Fons (bass), Tino di Geraldo (perc, dr) oraz gośćmi z różnych zakątków globu, t.j.: Kudsi Erguner, Chris Potter, Carlos Benavent... Płyta ta została uznana za "najlepszy album roku" przez "CD Compact" (Hiszpania). ELB, nowe trio płytowe zostało zarejestrowane w Oslo, w studiu Rainbow razem z Peterem Erskine’m oraz Michelem Benita. W tym samym mniej więcej czasie odbywa trasy z zespołami Terri Lyne Carrington"a, Geri Allen, Matt Garrison’a, GaryegoThomas’a oraz grywa z Marią Schneider. Wrzesień 2002 : udziela się na drugiej płycie Huonga Thanh’a « Dragonfly». W czerwcu 2002 zostaje zaproszony przez Metropole Orchestra (NL) do wykonania jego własnej muzyki w aranżacji Vince Mendoz’y. « Purple », album ku pamięci Jimiego Hendrix’a zostaje wydany w 2002 r., zaś we wrzesniu tego samego roku staje się pozycją nr 1 na łamach brytyjskiego magazynu "Jazzwise". Obecnie, album ten cieszy się największą popularnością, uzyskując sprzedaż rzędu 20 500 egzemplarzy CD, wciąż podbijając świat. W marcu 2005 wydaje "Walking on the Tiger"s Tail", nowy album z udziałem Jego najlepszych przyjaciół: Art Lande, Paul McCandless & Jamey Haddad. “Świat, w którym to, co akustyczne i elektryczne, improwizowane a intencjonalne uzyskuje kompromis, immanentna subtelność wraz z wirtuozowską ekspresją osiągają perfekcyjną równowagę.” (Le Monde).

        Wiele projektów powstało w roku 2006 : "Le Sheitan", kompozycja do filmu Kima Chapiron’a zVincentem Cassel,« Homescape », bardzo elektroniczne, improwizowane i mistyczne nagranie w duecie z Paolo Fresu & Dhaferem Youssef’em, w całości nagrane w domowym studio, #1 w « Jazzwise » wydanie kwietniowe 2006; kompozycja do wietnamskiego filmu "Saigon Eclipse" Othello Khanh’a; nagranie "Mozart" ostatni album Uri Caine; 13 występów podczas trasy w USA z kwartetem "Tiger"s Tail", dzięki dotacji CMA/FACE; dwie "klasyczne" kompozycje na zlecenie Ahn Trio & the Laguna Beach Fest w Los Angeles. Nguyên Lê został jednogłośnie nagrodzony mianem gitarzysty "Django d"Or" 2006.

        W 2007, po odbyciu podróży do USA i Chin, wydaje już czwarty album z Huong Thanh’em, "Fragile Beauty"(«Po prostu album, który zdobywa serca już od pierwszych nut, powodując, że pragnienie ich doświadczania wzmaga się coraz bardziej, aż do wygaśnięcia ostatniej») (All That Jazz). W 2008 nagrywa "The Othello Syndrome" dla Uri Caine, "Blauklang" dla Vince Mendozy oraz « Dream Flight », nowy album ELB ze Stéphanem Guillaume gościnnie na saksofonie. Z kolei nowy album SAIYUKI wychodzi w październiku 2009, będąc azjatyckim triem wraz z Mieko Miyazaki (koto), PrabhuEdouard (tablas) oraz gościem specjalnym Hariprasad Chaurasia (flet). Jako inżynier dźwięku miksuje nowy album Dhafera Youssef’a - «Abu Nawas Rhapsody». W marcu 2010 roku, ACT wydaje podwójny album «Signature Edition», przedstawiający 20-lecie muzycznych dokonań. Po raz drugi Nguyên Lê otrzymuje grant CMA/FACE, dzięki któremu projekt «Saiyuki inviting Rudresh Mahanthappa» może odbyć trasę po Stanach Zjednoczonych jesienią 2010 roku.

        W styczniu 2011 zostaje nagrodzony mianem «Chevalier de l’ordre des Arts & des Lettres»przez francuskiego ministra kultury. Fragment «Ting Ning» z «Tales from Viet-Nam» (1996) zostaje wyselekcjonowany spośród zaledwie 4 europejskich artystów, by mógł pojawić się na 6-płytowymkompendium «Jazz: the Simthsonian Anthology». Nowy album «Songs of Freedom», wydany w kwietniu 2011, stanowi egzotyczno-ekscentryczną intepretację pop’owych hitów lat ’70 (nagrany z Illya Amar, Linley Marthe, St. Galland oraz goście Youn Sun Nah, David Linx, Dhafer Youssef, Ousman Danedjo a.o. Płyta ta spotkała się z ogromnym entuzjazmem na łamach międzynarodowej prasy oraz w jazz’owych notowaniach Itunes oraz Amazon. N. Lê jest partycypantem ostatniego albumu Vincea Mendozy, «Nights on Earth». Brał udział w International Jazz Day celebration at Unesco z HerbiemHancock’iem.

        W 2013 zostaje producentem oraz współwykonawcą albumu «Doc Dao» wietnamskiego wokalistyTung Duong, wspólnie z którym otrzymuje 3 nagrody w Wietnamie : «Best Song of the Year», «Man of the year» & «Best Show of the Year». W 2014 roku, wraz z NDR Bigband, Youn Sun Nah, orkiestramiGary Husband & Michael Gibbs, wydaje «Celebrating the Dark Side of the Moon»,zindywidualizowaną wersję słynnego albumu Pink Floyd.

CHRIS JENNINGS, kanadyjski basista tworzący w Paryżu od 2002 roku, ugruntował swoją pozycję, angażując się we wspólne przedsięwzięcia z kwartetem Dhafera Youssefa,  wieloma formacjami gitarzysty Nguyên Lê , a także z muzykami takimi jak: Tigran Hamasyan, Mark Guiliana, Karim Ziad, Bojan Z, Huong Thanh, Kudsi Erguner (turecki wirtuoz Ney). Artystycznie towarzyszył również fortepianowemu triu Thomasa Enhco oraz orkiestrze El Gusto, wykonującej tradycyjną, algieryjską muzykę gatunku Chaabi. Wreszcie Jego siódmy, wiodący w karierze album, Drum’n Koto, zrealizowany wspólnie z instrumentalistą koto – Mieko Miyazaki oraz perkusistą – Patrickiem Gorgauerem, został wybrany jako płyta miesiąca przez magazyn Jazz News.

       W 1981r. wyjechał do USA i przez dwa lata mieszkał w Nowym Jorku, gdzie studiował u Jaco Pastorius’a, Mike Clark’a i Robie Gonzalez’a. W połowie lat 80-tych  przeniósł się do  Kanady i  zamieszkał w Montrealu, gdzie brał czynny udział w życiu muzycznym. Pisał i nagrywał utwory chóralne i orkiestralne,  które na stałe zostały włączone do repertuaru takich zespołów jak Tudor Singers i RepercussionW tym czasie pracował z takimi muzykami jak: Michel Donato, Karen Young, Andrew Leroux, Yannick Rieu, Oliver Jones, Jean-Pierrre Zanella, Michel Cusson, Helmut Lipsky, Lazaro Saucedo, Geoff Lapp, Johnny Scott .W 1990 r. przeniósł się do Toronto gdzie kontynuował swoją działalność. Nagrywał i pracował z artystami kanadyjskimi i amerykańskimi  między innymi  z Johnem Abercrombie‘m, Jerrym Bergonzi ‘m, Patem Labarberą, Kennym Wheeler‘em, Donem Thompson‘em, Mikiem Murley‘em, Neilem Swainson‘em, Reggie  Schwager‘em, Lorne‘m Lofsky‘m, Bernie Senensky‘m, Johnem MacLeod‘em, Dave‘m Restivo i Brian‘em Dickinson‘em.

      W 1995r. powrócił do Europy, gdzie kontynuuje swoją działalność.Współpracuje z wieloma formacjami muzycznymi muzycznymi  takimi jak: AJEE, PAANSORI PROJECT, SHARING SPACES, PAPERSONUS, CHOPIN AROUND, THIRD OF THREE, N.A.K., LUTOSL TRIO, MuSaDru, musiConspiracy, Organization of Three). Występował z nimi  na wielu festiwalach i koncertach nowej muzyki improwizowanej, jazzowej i współczesnej (min. Internationales Musikinstitut (IMD), Darmstadt, Miedzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, Musica Electronica Nova, Musica Polonica Nova, International Drum Festival -Drumblys, Miedzynarodowy Festiwal Perkusyjny - Zrodla i Inspiracje, Avant Art we Wroclawiu, Warsaw Summer Jazz Days, Festiwal Pianistów Jazzowych w Kaliszu, Sibiu Jazz Festival, New New Yorkers Festival, Cracow Audio Art, Warsaw Audio Art, Vancouver, Montreal, Toronto, Ottawa, Edmonton Jazz Festival, Krakowski Festiwal Kultury Alternatywnej, New Music Festival-Tokyo, Palm Jazz Festival, RARA Festival-Siracusa, Kaunus Jazz Festiwal, Enter Festival).

      Występował i nagrywał min. Davem Liebmanem, Miroslav’em Vitous’em, Gary Thomasem, Gregiem Osby, Marc Coplandem, Georgem Garzone, Jonem Balke, Seamusem Blake, Nguyenem Le, Uwe Obergiem, Joey Calderazzo, Pallem Mikkelborgiem, Eddie Hendersonem,  Davem Tronzo, Eivindem Aarsetem, Davem Fiuczynskim, Iva Bitova, Uchihashi Kazuhisa, Francois Cornelupem, Adamem Simmonsem, Brigganem Kraussem, Cuongiem Vu, Franzem Hautzingerem, Philem Mintonem, Eric Vloeimansem, Gianni Gebbia, Assif Tsaharem, Bo Stiefem, Larsem Danielssonem, Gavinem Ahearn, Michelem Benitą, Furio DiCastri, Christianem Speringiem, Axelem Dornerem,  Jakobem Dinesenem, Klausem Dickbauerem, Skerikiem,  Eddie Schullerem, The Syndicate,Tomaszem Stańko, Zbigniewem Namysłowskim, Tomaszem Szukalskim, Sławkiem Jaskulke, Adamem Pieronczykiem, Andrzejem Cudzichem, Maciejem Sikałą, Sławkiem Kulpowiczem, Jarosławem Śmietaną, Piotrem Baronem, Piotrem Wojtasikiem i  Leszkiem Możdzerem.

      W 2006 podczas “Warszawskiej jesieni” zaprezentował swoją kompozycję “Alsamples” na wiolonczelę, puzon, klarnet basowy, perkusję, trąbkę ćwierćtonową, elektronikę i mały chór, a na festiwalu Drumblys w Kownie kompozycje na elektronikę i solo perkusję. Podczas trzeciej edycji festiwalu Musica Electronica Nova, przedstawil swój nowy projekt “Papersonus”, na dwa fortepiany, elektronikę i unikalny instrument: papersonix. Także wziął udział (live electronics, perkusja) w wykonaniu opery Cezarego Duchnowskiego “Ogród Marty” i utworu “Monada 5” oraz „Howl“ Bogusława Schaffera. Jest autorem muzyki do spektaklu “Ogród rozkoszy” w wykonaniu Teatru AKT i Jerzego Winnickiego oraz muzyki do filmu niemego “Szyny” oraz spektakli tańca współczesnego „Niewidzialna“, „Surogaci“ (choreografia: Paulina Święcańska) oraz „Sulla via dell’ immortalita-On the way to immoratlity“(choreografia: Jadi Carboni-premiera w Berlinie 2011, przedstawienia w Paryzu, Moskwie i Anconie). W 2010 wzial udzial w projekcie „Chopin Around“ z Andrzejem Bauerem, Uri Caine’m, Agata Zubel i Cezarym Duchnowskim.

      Wystepował także jako solista z Polską Orkiestrą Radiową oraz Nowojorską MOM Jazz Philharmonic Orchestra, w utworach Bogusława Schaffera “Course J” i Krzysztofa Knittla “Lipps”.      Nagrał wiele płyt w tym 19 solowych CD: "Visitor" feat. Pat Labarbera, "Corporate highlanders", "Gray angel",  "Standard transmission" feat. John Abercrombie, "Tomorrow"s dreams", "Alberta" feat. Kenny Wheeler, "Our standards" feat. Joey Calderazzo, "Plastinated black ship" feat. Adam Pieronczyk, Eddie Schuller, "Monorain" feat. Andre Leroux, Jean Pierre Zanella, "Double life of a chair" feat. Palle Mikkekborg, Dave Tronzo, "Another blowfish" feat. Michel Donato, Piotr Wojtasik , Eric Vloeimans), "New expensive head" feat. Cuong Vu, Eivind Aarset, Skerik , “One eyed horse” feat. Greg Osby i Franz Hautzinger. "Yearning" feat. Uschihashi Kazuhisa, Franz Hautzinger, Francois Corneloup, Adam Simmons, Slawek Jaskulke, “Ruth, send an sms”z Uschihashi Kazuhisa i Franzem Hautzingerem, “Man of no words” feat. Gary Thomas, “Filing the profile” feat. George Garzone, “Three point shot” feat. Jerry Bergonzi, “Third of three” feat. Mauro Schiavone, “Everything is a good sign” z N.A.K. trio, “Amhran” feat. Seamus Blake oraz “What’s wrong with now” i “Do I the in”, “Wagon 8” i wiele innnych jako sideman z Tomaszem Stanko, Zbigniewem Namyslowskim, Tellefem Ogrimem czy Clementine Gasser.

Bilety w cenie:
40 zł.

Zakup biletów :

www.adamiakjazz.pl
www.ticketpro.pl 
www.ebilet.pl
www.studianagran.com.pl