
I Międzynarodowy Festiwal Kompozytorów i Autorów Senior 2014 o Srebrny Laur Pegaza został podsumowany koncertem laureatów w dniu 17. grudnia 2014 roku w Klubie AB OVO mającym swoją siedzibę w Jeżyckim Centrum Kultury w Poznaniu.
Pierwsza myśl o próbie podjęcia tematyki życia seniorów zrodziła się u Zbigniewa Rotha 30 lat temu, kiedy dla Zespołu Bamberka z Domu Kultury „Krąg” prowadzonego przez prof. Wiktora Buchwalda w Poznaniu, napisał tekst i skomponował melodię piosenki „Jesienna piosenka”, która po tylu latach stała się Hymnem Festiwalu Kompozytorów i Autorów Seniorów.
Przez 57. lat twórczości własnej jako autor, poeta i kompozytor, miał on ożywione kontakty z różnymi ośrodkami kultury w tym również z Domami Seniora, a także z twórcami kultury i sztuki. Na poważnie Zbigniew Roth podszedł do tematu jesienią 2013 roku sondując w środowiskach twórczych opinię o potrzebie zorganizowania takiego festiwalu. Decydujący krok wykonał w grudniu 2013 roku kontaktując się z prezesem Polskiego Towarzystwa PTAAAK Krzysztofem Wodniczakiem, który jako pierwszy podpisał się pod jego pomysłem deklarując pełną współpracę i jednocześnie realizację. O wyjątkowym „nosie” Rotha świadczy fakt, że wpłynęły do organizatorów naprawdę wartościowe kompozycje, które zaprezentowali różni wykonawcy wskazani przez twórców - Seniorów.
Rożne okoliczności spowodowały, że nie wszyscy deklarujący wsparcie wywiązali się z tego należycie. Ponieważ doświadczenie nauczyło mnie, że jak liczysz to licz na siebie, podjąłem się samodzielnego pozyskania osób i instytucji do realizacji tego zadania - mówi Z. Roth.
Bezpośredni wkład w Festiwal wniósł poznański rzeźbiarz i i fotografik Kazimierz Rafalik wykonując statuetkę Grand Prix Festiwalu Srebrny Laur Pegaza. Również Eugeniusz Hołderny emerytowany grawer podarował tabliczki na nagrody festiwalowe. Ponadto nieocenioną pomoc okazało małżeństwo Państwa Dymalskich projektując zaproszenia, plakaty , dyplomy, które wydrukowała Firma Urszuli Kubala & syn z Poznania. Ponadto poparli inicjatywę prof. Gałeska -Tritt Towarzystwo Muzyczne „Schola Cantorum Posnaniensis”, Zbigniew Górny kompozytor i dyrygent z Poznania, Wojciech Korda - wokalista i muzyk estradowy.
Nie udało się uzyskać wsparcia finansowego z samorządów wojewódzkich i miejskich, a taka miejska instytucja jak Centrum Kultury Zamek nie była zainteresowana współpracą w tym przedsięwzięciu nawet na okres najbliższych dwóch lat z uwagi na rzekomo wypełniony Kalendarz imprez. Tak więc determinacja z jaką Zbigniew Roth próbował dopiąć ten szczególny adresowany do seniorów festiwal w założeniu skierowany do autorów spowodował, że pomimo wielu trudności zakończył się Festiwal pięknym finałem.
Konkurs finałowy Festiwalu składał się z dwóch części pierwsza to prezentacja 17. utworów przez 8. wykonawców, z których wyłoniono 4 osoby reprezentujące autorów z Polski w tym główna nagroda Grand Prix Festiwalu oraz wyróżnienia za wokal, kompozycje utworu, tekst oraz dwie nagrody za całość kompozycji prezentowych w Festiwalu oraz za prezentacje poezji śpiewanej.
Jury w składzie prof. Leszek Bajon z Akademii Muzycznej w Poznaniu, Aleksander Kawecki założyciel grupy skiflowej „No To Co”, Krzysztof Wodniczak - redaktor muzyczny pozytywnie oceniło poziom artystyczny i organizacyjny Festiwalu i jego uczestników. Zaowocowało to ze strony uczestników chęcią uczestnictwa w kolejnej edycji tego Festiwalu.
Grand Prix Festiwalu otrzymał utwór „Wiersz dla mojego anioła” – kompozytor Krzysztof Kawecki z Warszawy, autor słów Marcin Brykczyński, wykonanie Justyna Krzyczmaniak.
Wyróżnienia festiwalowe: „Król na grzędzie”, autor Jacek Mazanec wyróżnienie za tekst. Utwór pt. „Studniówka”, autor Antoni Czajkowski. Wyróżnienie za muzykę utwór „Miłość, miłość, miłość” kompozytor January Zaradny wyróżnienie za wokal. Utwory „Żyć to znaczy być szczęśliwym” oraz utwór pt. „Weronika” autor Hirsch Zilber Israel I miejsce za całość kompozycji. Utwór „Nie zamykaj mi ust” Aleksandry Wróbel - wyróżnienie za kompozycje poezji śpiewanej.
Tadeusz Kujanek
Foto - Hieronim Dymalski
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie