Małgorzata Trojanowska zachwyca sopranem w koncercie barokowej muzyki w kościele w Pęcicach

W niedzielę 17 sierpnia w kościele w Pęcicach wystąpiła sopranistka Małgorzata Trojanowska przy akompaniamencie Ottavino Baroque Ensemble.

Kościół w Pęcicach zamienił się w prawdziwą salę koncertową. Wystąpiła tam sopranistka Małgorzata Trojanowska przy akompaniamencie zespołu Ottavino Baroque Ensemble. Artyści zaprezentowali motet maryjny Georga Friedricha Händla z 1707 roku – „Donna, che in ciel di tanta luce splendi” („Pani, któraś na niebie tak wielkim blaskiem jaśniejesz”), napisany w Rzymie. Wprowadzenia do utworu i muzyki barokowej dokonał Jakub Jastrzębski, organista i członek zespołu.

Motet, jako utwór religijny, opiera się na tekście modlitewnym – w tym przypadku skierowanym do Matki Boskiej. Händel przeznaczył go na głos sopranowy z towarzyszeniem orkiestry smyczkowej i basso continuo, czyli instrumentalnej podstawy barokowego akompaniamentu. Kompozycja ma budowę wieloczęściową: łączy recytatywy, zbliżone do mowy, z pełnymi blasku ariami o szerokich liniach melodycznych. Zwieńczeniem dzieła jest radosne „Alleluia” w formie fugowanej, opartej na powtarzającym się temacie muzycznym. Bogactwo emocji – od zadumy po pełną wirtuozerii ekspresję – sprawia, że utwór stanowi wyjątkowe wyzwanie dla wykonawcy.

Partię sopranową zaśpiewała Małgorzata Trojanowska, absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Białymstoku, laureatka licznych konkursów wokalnych i stypendystka Ministra Kultury. Artystka debiutowała w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w roli Halki, a jej repertuar obejmuje dzieła operowe, oratoryjne i kameralne. W Pęcicach towarzyszył jej zespół Ottavino Baroque Ensemble w składzie: Michał Piotrowski – skrzypce, Małgorzata Góraj – skrzypce, Natalia Reichert – altówka, Bernadetta Wieczerzyńska – wiolonczela oraz Jakub Jastrzębski – pozytyw organowy. Zespół specjalizuje się w wykonywaniu muzyki baroku na instrumentach historycznych lub ich wiernych kopiach.

Choć motet Händla „Donna, che in ciel…” ma charakter paraliturgiczny, to właśnie wnętrze świątyni stanowi dla niego najwłaściwsze otoczenie. Wykonanie w kościele w Pęcicach nadało dziełu szczególną wymowę i – jak zgodnie podkreślali słuchacze – pozostawiło niezapomniane wrażenia.