NASZE MIASTO, w reżyserii Bogusławy Okszy-Klossi - spektakli w Pruszkowie

NASZE MIASTO

Autorzy projektu „Cienie i blaski”, Książnica Pruszkowska oraz Młodzieżowy Dom Kultury w Pruszkowie zapraszają na finałowy spektakl w ramach projektu II edycji Budżetu Obywatelskiego Pruszkowa.

Teatr  STREFA SZEFA z Nieporętu pokaże znakomitą sztukę Thorntona Wildera   – NASZE MIASTO, w reżyserii Bogusławy Okszy-Klossi.

Po spektaklu odbędzie się uroczyste podsumowanie projektu „Cienie i blaski”.

15 grudnia o godzinie 16.00 w Młodzieżowym Domu Kultury przy ulicy Kościuszki 41 w Pruszkowie.

Już od 6 grudnia można w MDK odbierać bezpłatne bilety.

WSTĘP WOLNY

Thornton Wilder „Nasze miasto”

Wyrafinowana w swej prostocie sztuka o powszednim życiu przeciętnych ludzi, o przemijaniu, ale i powtarzalności egzystencji, zaskakiwała ówczesnych widzów lapidarnością gestu i słowa, łatwością przenoszenia się w czasie i przestrzeni na scenie.

Grover's Corner w którym rozgrywa się akcja, to fikcyjne typowe amerykańskie miasteczko (liczba ludności: 2642), gdzie wszyscy się znają, wszystko jest poukładane i skąd trudno wyjechać. Nawet po studiach ludzie tam wracają. Nie pochodzi stamtąd nikt sławny, ale na cmentarzu są groby z XVII wieku (takie nazwiska nadal funkcjonują) i żołnierzy z wojny secesyjnej.

Bardzo zwyczajne życie mieszkańców miasteczka ukazane jest w latach 1901, 1904 i 1913. Rodziny lekarza Gibbsa i wydawcy (dwa razy w tygodniu) gazety Webba mieszkają po sąsiedzku. George Gibbs, młody baseballista, i Emily Webb, dobra uczennica, postanawiają się pobrać. Zamieszkują na farmie. Emily umiera rodząc drugie dziecko. Jako umarła widzi własny pogrzeb w towarzystwie innych zmarłych z miasteczka. Cofa się nawet do dnia własnych 12. urodzin, ale to doświadczenie jest rozczarowujące, ponieważ żywi nie doceniają własnego życia.

Wiele innych postaci mija się na Ulicy Głównej, wymieniając codzienne spostrzeżenia i plotki: mleczarz, policjant, gazeciarze, nauczycielki. Działa chór. W biedniejszej części miasteczka, "za torami", mieszkają Polacy i kilka rodzin kanadyjskich. Mieszkańcy czasem wyjeżdżają do krewnych, do swoich dawnych uczelni, linia kolejowa prowadzi do Bostonu. Z Bostonu przyjeżdżają niekiedy handlarze antykami, genealogowie, zamawia się tam lepsze ubrania.

Thornton Wilder jest jednym z czołowych dramaturgów amerykańskich. Pracę literacką rozpoczął jako powieściopisarz, przy czym już druga jego książka Most San Luis Rey" z 1927 roku uczyniła go sławnym (inna z jego najgłośniejszych powieści i to Idy marcowe"). Potem w czasie wojny służył w lotnictwie, a po jej zakończeniu wykładał na uniwersytecie w Chicago. Jako pisarz teatralny zadebiutował w roku 1926, a w inscenizacjach swoich sztuk grywał nawet główne role. Sceniczne utwory Wildera, takie jak na przykład : Niewiele brakowało", Długi obiad świąteczny ", czy wreszcie Nasze miasto" (1938), mimo że są pozornie całkowicie odległe tematem i nastrojem, łączy wyraźne pokrewieństwo założeń filozoficznych i wyrazu artystycznego. Pogodna poezja codzienności, celebrowanie zwyczajnych wydarzeń, problem przemijania i śmierci - to tematy, które Wilder oswajał i którym pozostawał wierny w swojej twórczości.