
"Tytuł Mobilnego Miasta" to pierwsze w Polsce badanie miejscowości - od małych po największe - pod kątem ich otwartości i wsparcia dla usług mobilności współdzielonej. Autorzy rankingu ocenili aż 213 miast - wszystkie, w których w ostatnim roku (2022) dostępne były samoobsługowe rowery miejskie, systemy hulajnóg elektrycznych, e-skutery i car sharing.
Ranking podzielono na cztery kategorie ze względu na wielkość miast. Pruszków (53%) otrzymał najwyższą ocenę wśród miast liczących 30 tys. - 100 tys. mieszkańców. Na podium znalazły się także Piaseczno oraz Słupsk.
- Chcieliśmy zbadać, a następnie pokazać innym, które miasta i w jaki sposób dbają o mobilność współdzieloną, która jest bardzo ważna dla zrównoważonego transportu w mieście. Do tej pory nie było jednak w Polsce zestawienia, które pokazywałoby zróżnicowanie miast pod względem warunków do jej rozwoju. Nasz ranking i raport, stworzone we współpracy merytorycznej z panelem ekspertów Szkoły Głównej Handlowej, jest unikalnym źródłem informacji o tej dziedzinie - mówi Adam Jędrzejewski, założyciel i prezes Mobilnego Miasta (MM), stowarzyszenia, które działa na rzecz zrównoważonego transportu poprzez wspieranie usług współdzielonej mobilności.
Oprócz prezesa MM w kapitule eksperckiej znaleźli się naukowcy z SGH: prof. dr hab. Marek Bryx (przewodniczący kapituły), prof. dr hab. Anna Szelągowska, dr Izabela Rudzka oraz doktorant Grzegorz Młynarski. Oceniając miasta zespół uwzględnił kryteria ilościowe i jakościowe. Do tych pierwszych należała różnorodność transportowych usług współdzielenia w mieście oraz gęstość oferty, tj. liczba pojazdów współdzielonych na 1 tys. mieszkańców.
Ocena jakościowa dotyczyła otwartości i przyjazności miast wobec rozwiązań mobilności współdzielonej - złożyło się na nią 20 mierników w czterech obszarach. Pod lupę trafiły takie dziedziny, jak:
Jakie jest "mobilne" miasto?
Według autorów raportu modelowe “mobilne” miasto to takie, w którym udział ruchu aut prywatnych stanowi ok. 10% ogólnej liczby przemieszczeń (dzisiejsze wskaźniki oscylują wokół 40%). W modelowym mieście, podróże mieszkańców realizowane są w większym stopniu dzięki połączonej ofercie transportu zbiorowego ze współdzielonym. W optymalnej wersji tego scenariusza mieszkańcy mogą korzystać z platformy cyfrowej typu MaaS (Mobility-as-a-Service), tak jak dziś korzystają z Google Maps albo Jakdojade. Modelowe “mobilne” miasto powinno posiadać także skuteczne regulacje, umożliwiające wzrost popularności mobilności współdzielonej, a także infrastrukturę wspierającą ten sposób przemieszczania się.
W odpowiedzi na obecną diagnozę raport jest dla samorządów także źródłem rekomendacji. Odpowiednie zarządzanie danymi od dostawców usług transportowych, zaoferowanie mieszkańcom cyfrowych platform MaaS, łączących ofertę transportu zbiorowego i współdzielonego czy tworzenie tzw. hubów mobilności, skupiających współdzielone auta, rowery, skutery i e-hulajnogi w kluczowych punktach miasta - to wszystko kroki pomocne w budowie sprawnego ekosystemu transportowego.
- Rekomendowane działania nie wymagają od miast istotnej reorganizacji czy przebudowy. To raczej stworzenie lokalnych ram regulacyjnych, systemowa współpraca miasta z dostawcami usług mobilności, digitalizacja tych usług, punktowe interwencje w infrastrukturze i działania upowszechniające wśród mieszkańców bardziej zrównoważoną mobilność miejską - mówi Grzegorz Młynarski, doktorant SGH, działający również w MM.
Laureaci inauguracyjnej edycji rankingu odebrali dyplomy na gali podczas Kongresu Nowej Mobilności 26 września w Łodzi.
Raport oraz infografiki dostępne są na stronie: https://mobilne-miasto.org/tytul-mobilnego-miasta-2022/
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie