Salon Poezji K40 zaprezentował Eugeniusza Oniegina – Aleksandra Puszkina

„Salon poezji K40” to niezwykle urokliwe spotkanie z twórczością poetycką, które odbyło się ponownie tym razem w Sali audytoryjnej Centrum Kultury i Sportu w Pruszkowie. Na to niezwykłe wydarzenie zaprosiła mieszkańców powiatu pruszkowskiego, Ewa Telega – Prezes Stowarzyszenia K40, oraz Krzysztof Rymuza – Starosta Pruszkowski.

Salon poezji K40 poświęcony był twórczości Aleksandra Puszkina, którą doskonale zaprezentował Daniel Olbrychski razem z Katarzyną Ucherską. Akompaniował im Marcin Mazurek, a Katarzyna Łochowska po raz kolejny zachwyciła wspaniałym barwnym wokalem.

Aleksander Puszkin urodzony 6 czerwca 1799 roku w Moskwie, rosyjski wybitny poeta, prozaik i a także autor wielu dramatów. Był najbardziej znanym przedstawicielem romantyzmu rosyjskiego. Wprowadził do języka literackiego pierwiastek mowy potocznej, oraz czerpał inspiracje z innych gatunków literackich. W młodości związany był z formacją dekabrystów, pod ich wpływem zaczął pisać utwory podszyte politycznym zabarwieniem. Za antycarskie poglądy, których nie bał się jawnie głosić – został skazany na zsyłkę na południe Rosji, po kilku latach karę zamieniono na pobyt pisarza w majątku rodzinnym. Przebywając tam nawiązał znajomość z naszym polskim wieszczem Adamem Mickiewiczem, z którym prowadził bogatą korespondencję. Przyjaźń trwała do końca jego życia, które zakończyło się 10 lutego 1837 roku w Petersburgu, gdy podczas pojedynku o honor swej żony został ciężko ranny i zmarł.

Pod wpływem fascynacji poezją Byrona, stworzył jedno ze swoich najznakomitszych dzieł, poemat dygresyjny, Eugeniusz Oniegin. Jest to historia trójkąta miłosnego, zniszczonej przyjaźni i równie tragicznej odtrąconej miłości. Główny bohater Eugeniusz jest zdystansowanym, chłodnym realistą, który nie chce dopuścić do głosu głębszych uczuć. Opowieść, która poruszy każdego czytelnika o tym, ile krzywd może spowodować czerpanie inspiracji z salonowych rozmówek i modnych lektur i wprowadzanie ich bezkompromisowo i z pełną dozą ironii w życie. Słuchając tej historii można było poczuć wspaniały klimat i przenieść się do XIX – wiecznej Rosji. Stworzona przez bohaterów autodestrukcyjna siec jest pełna mocy unicestwienia i prowadzi każdego z nich do zagłady emocjonalnej i duchowej.

Daniel Olbrychski to aktor filmowy i teatralny, urodził się 27 lutego 1945 roku w Łowiczu. W latach 1963-1964 związany był z Teatrem Młodzieżowym TVP. Ukończył studia aktorskie na warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Zadebiutował w 1964 w filmie Ranny w lesie, w reżyserii Janusza Nasfetera, który to właśnie, dostrzegł wielki talent w początkującym młodym aktorze. Wystąpił również w Popiołach, Potem nastąpi cisza, Jowita, Bokser i Polowanie na muchy. W hołdzie złożonym Zbigniewowi Cybulskiemu wystąpił w filmie – Wszystko na sprzedaż.  Reżyser Jerzy Hoffman odegrał w jego karierze bardzo znaczącą rolę – powierzając mu odtworzenie postaci Tuhajbejowicza w Panu Wołodyjowskim Henryka Sienkiewicza i wiele lat później Tuhaj-beja w Ogniem i mieczem. Zagrał również w Krajobrazie po bitwie, Brzezina, Życie rodzinne czy Wesele. W Potopie odtworzył niezapomnianą postać Kmicica, rola ta niebywale nakreślona przez Olbrychskiego, dała mu nominację do nagrody Oscara. Grał potem w Ziemi Obiecanej i Pannach z Wilka, ten ostatni film przyniósł również nominację do Oscara. W dorobku tego wszechstronnie utalentowanego aktora jest wiele ciekawych ról filmowych i teatralnych, potrafi wcielić się w każdą graną przez siebie postać całym sercem. Aktor grał również w produkcjach zagranicznych, Złotą Palmę i Oscara otrzymał za udział w filmie Blaszany bębenek, ale można go było podziwiać w filmach włoskich, niemieckich, greckich i rosyjskich. Od 1969 roku występował w Teatrze Powszechnym, a później w Teatrze Narodowym w Warszawie. Jego dorobek aktorski jest bardzo bogaty, aktor zawsze zachwycał swoich widzów nieskazitelną grą i oddaniem dla roli. Otrzymał wiele nagród takich jak – Srebrna Maska, Złota Kamera, Złoty Medal Artis, a także Medal Puszkina – za zasługi w dziedzinie kultury, literatury, edukacji, sztuki oraz za wkład we wzbogacenie i zbliżenie kultur różnych narodów. Daniel Olbrychski czytając Eugeniusza Oniegina zaczarował publiczność swoim głosem i mistrzowskim wykonaniem.

Katarzyna Ucherska – to polska aktorka teatralna, filmowa i dubbingowa. Ukończyła warszawską Akademię Teatralną w 2016 roku. Występowała w serialach takich jak Ojciec Mateusz, Na dobre i na złe, Komisarz Alex, czy Barwy szczęścia. Od 2015 związana jest z teatrem Ateneum. Otrzymała nagrodę Fundacji im. Aleksandry Śląskiej za wybitne osiągnięcia artystyczne. W 2018 roku otrzymała nominację do Telekamery w kategorii Aktorka. Zagrała również w wielu filmach, a także stanęła na deskach Akademii Teatralnej Warszawa, Scena Spectrum i Tetrze Bagatela Kraków. W Eugeniuszu Onieginie czytała kwestię Tatiany, odtrąconej dziewczyny zakochanej w Onieginie, wydawałoby się z wzajemnością. Ale czyny tytułowego bohatera świadczą o jego innych intencjach.

 Katarzyna Łochowska śpiewała rosyjskie pieśni, zachwycając widzów przepięknym wokalem. Ukończyła PWST i dołączyła do zespołu Teatru Ateneum. Laureatka I nagrody na Festiwalu Piosenki Francuskiej w Lublinie i nagrody za najlepszą role kobiecą na Festiwalu Szkół Teatralnych w Krakowie. Śpiewa role w spektaklach muzycznych jak i własne recitale: Piazzolli, Piaf, Dalidy, Starszych Panów i Wojciecha Młynarskiego.

Marcin Mazurek zagrał na fortepianie, pianista Polskiego Baletu Narodowego, tworzy muzykę do niemych filmów, współpracując z Iluzjonem Filmoteki Narodowej. Swoją grą wieńczył poemat Aleksandra Puszkina. 

Dzięki Salonowi K40, mieszkańcy Pruszkowa i okolic mogli podziwiać wspaniałych aktorów, muzyków i obcować ze sztuką, która jest czasem tak odległa. Spotkania z poezją wybitnych autorów, pozwala doświadczyć głębokiej zadumy i wyciszenia tak potrzebnych w dzisiejszym zabieganym świecie.

Tekst & foto - Lidia Łączek