VIII Pruszkowski Salonik z Kulturą

Książnica Pruszkowska, Młodzieżowy Dom Kultury oraz Agencja Warsztat Antoniego zapraszają na VIII Pruszkowski Salonik z Kulturą. Tym razem gośćmi Antoniego Murackiego będą: Elżbieta Wojnowska, Mirek Kozak, Andrzej Brzeski oraz Stanisław Zygmunt.

17. marca (niedziela) o godzinie 18:00, w Sali Koncertowej Młodzieżowego Domu Kultury znów będzie można pośmiać się i wzruszyć.

Bilety w cenie 20 PLN do nabycia w Młodzieżowym Domu Kultury przy ulicy Kościuszki 41 oraz w Wypożyczalni Głównej przy ulicy Kraszewskiego 13.

Elżbieta Wojnowska
Debiutowała na scenie w 12. roku życia w Teatrze Dramatycznym im. Adama Mickiewicza w Częstochowie, rolą Nel w adaptacji powieści Henryka Sienkiewicza W pustyni i w puszczy. W latach 1969-1972 współpracowała z orkiestrą Ośrodka Telewizyjnego w Katowicach oraz Estradą Opolską, podczas studiów z kabaretami i teatrzykami studenckimi. W 1973 wystąpiła na festiwalu FAMA w Świnoujściu, a w roku 1974 na XI Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie oraz XII Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, zdobywając na obu główne nagrody za interpretację utworu Zaproście mnie do stołu (muz. Henryk Alber – sł. Włodzimierz Szymanowicz)[1]. W tym samym roku Elżbieta Wojnowska występowała gościnnie na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. Zdobyła też główną nagrodę (w kategorii recitali) na Ogólnopolskich Spotkaniach Estradowych w Rzeszowie (1984), taką samą na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (za interpretację) w 1985. W 1985 przyznano jej nagrodę FIDOF na Festiwalu Piosenki w Dreźnie.
Ze swymi recitalami piosenkarskimi występowała w Polsce i poza jej granicami (Moskwa, Praga, Budapeszt, Lublana, Paryż, Rostock, Londyn, Berlin). Kiedy, po dłuższej przerwie, wznowiła występy w listopadzie 1999 roku - recitalem w studiu radiowej "Trójki" - została bardzo dobrze przyjęta zarówno przez krytykę jak i publiczność, czego dowodem nagrania z tego koncertu (oraz występu w 2000), które zebrane zostały na płycie Zaproście mnie do stołu z 2000 r. Poetycki recital Wojnowskiej, i towarzyszącego jej na fortepianie Włodka Pawlika, w ramach Warszawskiej Jesieni Poezji 2002 był transmitowany (i rejestrowany) przez Polskie Radio. 23 kwietnia 2004 roku we Wrocławiu odbył się koncert z okazji 30-lecia pracy artystycznej Elżbiety Wojnowskiej.

Andrzej Brzeski - bard i aktor
15 lat przepracował w teatrze ocierając się o resztki STS-u i początki obecnego Teatru Rampa. Grał nawet w Narodowym, dopóki ten się nie spalił. Wiele osób nie kojarzy, że facet, który zagrał m.in. Dąbka w „Złotopolskich” czy dyrektora szkoły w „Pensjonacie pod Różą” napisał kultowe „Znowu jestem sama” dla Edyty Geppert, czy „Za pierwszą chmurą”, piosenkę, która zamyka ostatnią płytę Maryli Rodowicz - „Jest cudnie”. Przez 10 lat współpracował z radiową Trójką (BAR, Powtórka z rozrywki) gdzie napisał ok. 500 piosenek a także monologów i mini-słuchowisk.

Mirek Kozak od wielu lat współpracuje z wieloma znakomitymi postaciami polskiej i zagranicznej sceny muzycznej. Jest m.in. współzałożycielem zespołu Open Folk, grającego muzykę celtycką, który szybko uzyskał status „kultowego” ze względu na niezwykłą różnorodność prezentowanej muzyki, Swobodnie porusza się w rozmaitych gatunkach i stylach muzycznych. Jednak najbliższa jego sercu jest muzyka akustyczna.

Stanisław Zygmunt - polski satyryk.
Odtwórca postaci policjanta (wcześniej milicjanta), tzw. Niebieskiego Mundurka, która pierwotnie pojawiła się w piosence "Niebiescy, czyli blues" z 1979 r.
Autor satyrycznych monologów radiowych pt. "Nowe wspomnienia niebieskiego mundurka". Pogadanki o policji obejmowały też kilka osób z fikcyjnego posterunku: majora Dubkę ("przez B rzecz jasna"; dowódcę), kapral Błądek (od nieletnich), aspiranta Bączyka. Odgrywał rolę policjanta w programie Tadeusza Drozdy "Dyżurny Satyryk Kraju".
Występował w kabaretowym duecie z Krzysztofem Piaseckim, miał także swój kącik radiowy pt. "Poranny przyjaciel" w audycji "Parafonia" w 3 Programie Polskiego Radia.

Antoni Muracki -  bard, pieśniarz, poeta i tłumacz. Wykonawca poezji śpiewanej.
Tłumacz i propagator twórczości Jaromira Nohavicy w Polsce.
Debiutował jako aktor dziecięcy w roku 1968 u Jerzego Antczaka w filmie „Dokąd wiodą te drogi”. W roku 1975 Życie literackie wydrukowało jego trzy wiersze. Jako pieśniarz debiutował scenicznie w 1981 roku w kabarecie "Nowy Świat". W połowie lat 80. ubiegłego wieku koncertował w ZSRR.
Od 2009 r. zajmuje się tłumaczeniem i popularyzacją czeskiego barda Jaromíra Nohavicy. Wydany plon tej działalności to m.in. trzy płyty autorskie i spektakl „Nohavica po polsku”.
Występuje z licznymi koncertami w Polsce, Czechach, a ostatnio także Niemczech.