Wspomnienie Wielkiego Salonu - Park Miniatur Województwa Mazowieckiego

Dom Spotkań z Historią włączył się do drugiej edycji akcji „Warszawa Czyta”. Zachęca mieszkańców Warszawy do czytania, dyskutowania i twórczego rozwijania wątków zawartych w książkach. W tym roku inspiruje się zbiorem esejów „Niewidzialne miasta” Italo Calvino. W maju tematem sesji „Miasta i pamięć” było wspomnienie Wielkiego Salonu. Spotkanie prezentujące dwie miniatury w skali 1:25: Wielki Salon oraz Żelazna Brama z Ogrodu Saskiego - są to kolejne makiety z 50. planowanych, które staną na terenie projektowanego Parku Miniatur Województwa Mazowieckiego.

WIELKI SALON (Grand Salon) to najważniejsza budowla Ogrodu Saskiego w czasach Wettinów. Wybudowana około 1725 roku, została usytuowana na skrzyżowaniu dwóch głównych alej ogrodu. Wielką centralną salę otaczały na dwóch kondygnacjach salki wypoczynkowe i biesiadne oraz loże muzyczne, na dachu zaś zlokalizowano taras widokowy. Wysokość budowli usytuowanej na wzgórzu była imponująca, dorównując kolumnie Zygmunta III. Budowlę rozebrano częściowo w roku 1804 i wyburzono ostatecznie w roku 1817.

ŻELAZNA BRAMA: Ogród Saski, jako integralna część monarszej rezydencji, został w 1735 roku częściowo otoczony murem. Dokładnie na głównej osi urbanistycznej, od strony zachodniej, zbudowano bramę zwaną Żelazną. Jednakże z tego materiału wykonano tylko jej ruchome skrzydła, podczas gdy okładzinę filarów i kartusze herbowe dynastii Wettynów oraz Rzeczpospolitej wykuto z kamienia. Od bramy wziął nazwę późniejszy plac ukształtowany na jej przedpolu, a w czasach współczesnych osiedle mieszkaniowe.

W trakcie spotkania Marta Szczeblewska-Korkus i Jarosław Zieliński opowiedzieli o warszawskiej architekturze czasów saskich, o wyglądzie miasta oraz o tym, jak bawiono się na redutach i biesiadowano w Wielkim Salonie. Przypomniano więc o życiu towarzyskim dworu i mieszkańców Warszawy. Można było także porozmawiać z wykonawcami makiet. Tworzony właśnie park miniatur jest inicjatywą szczególnie cenną, gdyż unaocznia przemiany kształtu miasta-kameleona, jakim jest Warszawa na przestrzeni wieków. Tegoroczny cykl spotkań inspiruje się zbiorem esejów „Niewidzialne miasta” Italo Calvino. Organizatorami są: Park Miniatur Województwa Mazowieckiego, Fundacja „Warszawa1939.pl”, Stowarzyszenie „Saski 2018”, miesięcznik „Stolica”, DSH.