Dwie bramy obozu Dulag 121 w Pruszkowie i dwie wersje historii 1944

W ramach obchodów 70 rocznicy Powstania Warszawskiego zorganizowanych przez władze powiatu pruszkowskiego przewidziano tzw. rekonstrukcję historyczną polegającą na inscenizacji wejścia grupy wypędzonych mieszkańców Warszawy na teren obozu Dulag 121 w Pruszkowie. Przedsięwzięcie zaplanowane na niedzielę 7 września jest interesujące i ważne - gdyby nie to, że jego autorzy rozminęli się z faktami i pomylili ...bramy do b.obozu.

W opublikowanych na plakatach i stronach internetowych starostwa pruszkowskiego i Muzeum Dulag 121 zapowiedziach tego wydarzenia czytamy, że rekonstruktorzy wejdą na teren byłego obozu bramą od ulicy 3 maja idąc od dawnego przejazdu kolejowego. Napisano, że "...wejdziemy tak, jak oni" czyli wypędzeni mieszkańcy Warszawy w roku 1944. Tylko, że ONI wchodzili na teren obozu Durchgangslager 121 inną bramą - od strony Piastowa! Bramą nr 14, którą wjeżdżały pociągi na teren zakładów kolejowych. O co więc chodzi i dlaczego podaje się oczywistą nieprawdę? Przecież nie jest to żadna tajemnica i opis wejścia do obozu od strony Piastowa początkowo pieszych kolumn ludności Warszawy, a potem przywożonych koleją znany jest z wielu dokumentów, publikacji i relacji. Jest także wmurowana obok bramy tablica pamiątkowa ufundowana niegdyś przez społeczeństwo Pruszkowa - dziś kompletnie nieczytelna, co widać na zdjęciach, Może więc chodzi o to, by różni zacni goście, którzy uświetnią uroczystość w dniu 7 września mogli bez szwanku pokonać zaproponowaną im "historyczną" drogę idąc gładką nawierzchnią od ul.3 maja, a nie zaniedbaną drogą i torowiskiem...A że nie jest to zgodne z faktami, no cóż...Kto by się tym dzisiaj przejmował, zawsze można przecież "poprawić" historię. A tymczasem historyczna brama nr 14 i jej otoczenie znajduje się w opłakanym stanie co wystawia jak najgorsze świadectwo władzom lokalnym - powiatowym i miejskim, które mają przecież obowiązek dbać o miejsce pamięci narodowej, jakim bez wątpienia jest teren Dulagu 121. To miejsce cierpienia setek tysięcy ludzi, którym należy się szacunek i pamięć!