Rozporządzenie UKE oraz MTBiGM

UKE wezwał sieci handlowe do dostosowania reklam telewizorów

Urząd Komunikacji Elektronicznej wezwał największe sieci handlowe na rynku wyrobów RTV w Polsce do podawania w reklamach informacji o klasie efektywności energetycznej oferowanych przez te sieci telewizorów. Od 1. lutego 2013 r. dostawców i dystrybutorów produktu wykorzystującego energię obowiązują wymogi określone w ustawie z 14. września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię.

Jeden z określonych w ustawie wymogów odnosi się do reklam produktów wykorzystujących energię, w tym m.in. do telewizorów. Każda reklama telewizora, w szczególności w postaci prasowej, elektronicznej, w programach radiowych lub telewizyjnych, lub w innych środkach komunikacji elektronicznej w rozumieniu ustawy z dnia 18. lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. Nr 144, poz. 1204, z późn. zm.), jeżeli przedstawia informację o cenie tego produktu lub zużyciu przez niego energii, powinna uwzględniać także informację o jego klasie efektywności energetycznej.

Dodatkowo, odnośnie telewizorów oferowanych na sprzedaż, do wypożyczenia lub w sprzedaży ratalnej, użytkownikowi końcowemu, który nie może zobaczyć oferowanego produktu (znajdującego się np. w ofercie sklepu internetowego), istnieje obowiązek dla dystrybutorów wprowadzania ich do obrotu wraz z podaniem informacji dostarczanych przez dostawców zgodnie z załącznikiem VI rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) Nr 1062/2010 z dnia 28. września 2010 r. uzupełniające dyrektywę Parlamenty Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla telewizorów.

Jednocześnie Urząd Komunikacji Elektronicznej przypomina o pozostałych obowiązkach, ciążących na dostawcach i dystrybutorach telewizorów, w zakresie informowania o zużyciu energii przez te produkty.

Obowiązki dostawców obejmują:

- dołączenie do każdego telewizora, wprowadzanego do obrotu lub oddawanego do użytku, sporządzonych w języku polskim: etykiety, zgodnie z formatem i informacjami określonymi w Załączniku V rozporządzenia Nr 1062/2010 oraz karty, zgodnie z informacjami określonymi w Załączniku III rozporządzenia Nr 1062/2010;

- dołączenie karty do wszelkich broszur lub innej dokumentacji dostarczanej wraz z telewizorem;

- umieszczenie na etykiecie i w karcie danych zgodnych z parametrami technicznymi telewizora;

- uwzględnianie klasy efektywności energetycznej modelu telewizora we wszelkich technicznych

- materiałach promocyjnych dotyczących konkretnego modelu, które opisują jego szczegółowe parametry techniczne;

- sporządzenie dokumentacji technicznej telewizora, określonej w Załączniku IV rozporządzenia nr 1062/2010, umożliwiającej ocenę rzetelności informacji zamieszczonych na etykiecie oraz w karcie.

Obowiązki dystrybutorów obejmują:

- umieszczenie z przodu telewizora w widocznym miejscu etykiety oraz udostępnienia użytkownikowi końcowemu karty, dostarczanych przez dostawcę;

- uwzględnianie klasy efektywności energetycznej modelu telewizora we wszelkich technicznych materiałach promocyjnych dotyczących konkretnego modelu, które opisują jego szczegółowe parametry techniczne.

Przykładowy wzór etykiety dla telewizorów:

I. nazwa dostawcy lub znak towarowy;

II. identyfikator modelu dostawcy, gdzie identyfikator modelu oznacza kod, zazwyczaj alfanumeryczny, który odróżnia określony model telewizora od innych modeli o tym samym znaku handlowym lub nazwie dostawcy;

III. klasa efektywności energetycznej telewizora.

Wierzchołek strzałki zawierającej klasę efektywności energetycznej telewizora jest umieszczony na tym samym poziomie co wierzchołek jednej ze strzałek klasy efektywności energetycznej z tym samym oznaczeniem;

IV. zużycie energii w trybie włączenia wyrażone w watach, zaokrąglone do najbliższej liczby całkowitej;

V. roczne zużycie energii w trybie włączenia, podane w kWh w zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej;

VI. przekątna widzialna ekranu wyrażona w centymetrach i calach;

VII. W przypadku telewizorów z łatwo zauważalnym przełącznikiem, który w położeniu wyłączonym przełącza telewizor w tryb zapewniający zużycie energii nieprzekraczające 0,01 W, może zostać dodany symbol tego przełącznika.

Instalacja telekomunikacyjna w nowych budynkach

Weszły w życie zmienione przepisy rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Dzięki temu nowe budynki wielorodzinne będą wyposażone w instalację telekomunikacyjną umożliwiającą szerokopasmowy dostęp do Internetu oraz możliwość odbioru cyfrowych programów telewizyjnych w wysokiej rozdzielczości.

Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 6. listopada 2012 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 1289) przewiduje, że nowe budynki mieszkalne wielorodzinne muszą być wyposażone m.in. w światłowodową infrastrukturę telekomunikacyjną doprowadzoną do każdej telekomunikacyjnej skrzynki mieszkaniowej, jak również okablowanie wraz z osprzętem i urządzeniami telekomunikacyjnymi. Ponadto muszą posiadać antenową instalację zbiorczą do odbioru programów telewizyjnych i radiofonicznych rozprowadzanych z nadajników naziemnych i satelitarnych.

Znajdująca się w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych instalacja telekomunikacyjna powinna umożliwiać świadczenie usług przez różnych dostawców, w tym usług szerokopasmowego Internetu, programów radiofonicznych i telewizyjnych, w tym telewizji cyfrowej wysokiej rozdzielczości. W nowych budynkach należy zapewnić pomieszczenia lub miejsca na osprzęt i urządzenia do montażu instalacji telekomunikacyjnej wraz z zapewnieniem zasilania elektrycznego.

Rozporządzenie wskazuje warunki techniczne jakie powinien spełniać tzw. punkt styku (czyli punkt połączenia instalacji w budynku z publiczną siecią telekomunikacyjną), który powinien umożliwiać montaż szafek telekomunikacyjnych, urządzeń i osprzętu instalacyjnego. Punkt styku powinien także zapewniać możliwość przyłączenia przedsiębiorców telekomunikacyjnych do instalacji telekomunikacyjnej budynku na zasadzie równego dostępu.

Budynki użyteczności publicznej, przeznaczone na potrzeby publicznej oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki i wychowania, powinny również być wyposażone w osprzęt instalacyjny i kanalizację telekomunikacyjną, która umożliwi wprowadzenie kabli światłowodowych i ich doprowadzone do gniazdka w każdym lokalu użytkowym.

Nowelizacja zawiera również kompleksowe uregulowanie dotyczące instalacji telekomunikacyjnej zarówno od strony definicyjnej (odróżnienie instalacji w budynku zamieszkania zbiorowego i budynku użyteczności publicznej od instalacji w budynku mieszkalnym wielorodzinnym), jak i technicznej (wskazanie warunków jakie musi spełniać instalacja, aby możliwe było świadczenie usług telekomunikacyjnych).

Rozporządzenie weszło w życie po upływie 3 miesięcy od dnia jego ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.